تبلیغ

دانلود بازی کامپیوتر

.

دانلود انیمیشن دوبله فارسی

.



لینک های خراب را در قسمت نظرات گزارش دهید. (در کمترین زمان ممکن اصلاح میشود.)
طب اسلامی سنتی

سقط جنین (Abortion) در طب سنتی

Abortion in traditional medicine

امتیاز یادت نره

متن حاضر بازنویسی یخشی از کتاب وزین طب اکبری است با عنوان «در کثرت اسقاط» -که به اسباب سقط جنین از نگاه طب سنتی پرداخته است- به همراه گزیده ای از عوامل سقط جنین در طب جدید. در زمان بازنویسی سعی بر این بوده که به ادبیات کتاب لطمه ای وارد نگردد، لذا در بعض موارد تغییرات نسبت به متن اصلی اندک است.سقط جنین

مقدمه:

سقط جنین به ختم حاملگی تا هفته ۲۰ حاملگی اطلاق می گردد. ختم حاملگی بعد از هفته ۲۰ را زایمان پره ترم گفته می شود. البته این واژه در طب سنتی اعم از ختم حاملگی قبل و بعد از هفته ۲۰ حاملگی می باشد.

اسباب سقط جنین در طب جدید:

عوامل ذکرشده در طب جدید که باعث افزایش احتمال سقط جنین و زایمان پیش از موعد می گردند، عبارتند از:

– علل جنینی مثل: اختلالات کروموزومی جنین، ترومبوز در عروق جفتی، نقائص جنینی، جنین حاصل از IVF، دوقلوئی یا چندقلوئی،

– بیماریهای مادر مثل: هایپوتیروئیدی، دیابت، تخمدان پلی کیستیک، ترومبوفیلی، وجود آنتی بادی آنتی فسفولیپید، لوپوس، آپاندیسیت، بیماریهای عفونی(واژینوز باکتریایی، عفونت لیستریایی، سرخک، اوریون، کوکساکی، توکسوپلاسما، اوره آپلاسما و مایکوپلاسما)، فشارخون بالا، پره اکلامپسی، بیماریهای اختلال انعقاد، سابقه سقط خانوادگی

netpaak.ir telegram سقط جنین (Abortion) در طب سنتی

– علل رحمی مثل: سندرم آشرمن، فیبروم، بدشکلی رحم

– علل مربوط به سبک زندگی مثل: مصرف کافئین، چاقی یا لاغری بیش از حد، سیگار، سوء مصرف مواد مثل الکل و کوکائین و مواد محرک، مراقبت ضعیف در زمان حاملگی، مصرف قرصهای SSRI و ACEI، حاملگی با فاصله کم از زایمان قبلی

اسباب سقط جنین در طب سنتی:

و اما اسباب ذکرشده در طب سنتی عبارتند از:

یکى، اسباب خارجی مثل ضربه و سقوط و جهیدن و پریدن با شدت زیاد، خاصّه به سمت عقب.

دوم، اسباب نفسانی، مثل غضب بیش از حد و حزن بیش از حد و حمام طولانی و زیادی حرارت و برودت هوا و بوییدن رایحه خوردنیهایی که دل بدان مایل شود ولی خوردنش میسر نیاید. و ممکن است که شادی بیش از حد ندرتا به سقط انجامد.

سوّم، اسباب بدنی، مثل بیمارى‏ها و زیادی خالی بودن بدن از غذا خواه از گرسنگی باشد خواه از استفراغ و زیادی امتلا(پری) و تخمه(روی هم خواری) و زیادی جماع(همبستری).

چهارم، آنکه فساد حال جنین باعث سقط شود؛ مثلا جنین ضعیف باشد یا بمیرد و طبیعت آن را دفع نماید. و نشان بیماری جنین، زیادی بیماری مادر است و زیادی استفراغ و جریان حیض(خونریزی واژینال) و ریزش شیر از ابتدای حاملگی، و از خاصّ‏ترین علامات ضعف آن است که جنین حرکت نکند یا حرکت ضعیف کند.

حکایت: در عهد این فقیر، شخصى را حمل شد و تا چهار ماه حرکت جنین چنان‏چه باید مى‏یافت، پس از آن بدون تغییری در ظاهر شخص حامله خودبه‏ خود جنین از حرکت باز ماند و شکم از بالیدگى و بزرگ شدن فرو نشست، حتی از آن میزانی که در چهار ماه اول رشد کرده بود کوچکتر شد. به همین حالت هشت ماه تمام شد و ماه نهم بود که یکباره با شدت تمام درد در شکم وى پدید آمد و جنین در غشایى پیچیده برون آمد [و] وقتی غشا را باز کردند و بچه از آن برآوردند، تمام الخلقت بود و جمیع اعضا به سان یک جنین نه ماهه به حدّ کمال رسیده بود به جز صورت و سر که ناقص بود و تمام سر شلیده بود گویا استخوان ندارد و در صورت به جز دهان و دو سوراخ بینى خردتر چیزى دیگر دیده نمی شد، و هر دو گوش در بیخ گردن رسته بودند و گردن به غایت کلفت‏ بود و چون برآمد، نفس نداشت و در این مدت حمل مادرش هیچ علتى و آزارى نداشت. این حکایت، مفید نتایج است.

سبب پنجم که سقط آرد: آن است که دهانه رحم وسیع‏تر بود یا کثیر الرّطوبت باشد و بدین علّت جنین در رحم استقرار نگیرد و دفع شود.

ششم، آنکه سوء مزاج حار محرق یا بارد مجمّد یا ریاح در رحم افتد و موجب اسقاط شود.

هفتم، آنکه احتباس طمث(بند آمدن خون قاعدگی) که لازمه حمل است به سقط انجامد و این، چنین باشد که به سبب زیادی خون از میزان نیاز جنین، آن خون ازدیاد گرفته و باعث دفع جنین گردد.

هشتم، آنکه زن به غایت لاغر و اعضاى او گرسنه باشد، چنان‏که از غذاى او جهت غذاى جنین بقیه اى‏ نماند؛ پس جنین ضعیف شود و طبیعت آن را مندفع سازد.

از پنجم تا هفتم اگرچه داخل اسباب بدنی است، ولی به دلیل اهمیت جدا گفته شد.

نکته: زنى که معتدل البدن است و در ماه دوم و سوّم حمل او سقط مى‏شود، نشان از این دارد که نقر رحم یعنى دهانه های عروق او که نگهدارنده جنین است مملو است به مخاطه و بدان سبب قوت ماسکه توانایی نگهداری جنین را ندارد.

علامت و علاج کثرت اسقاط:

× علامت آنچه از اسباب خارجی یا نفسانی باشد مشخص است و علاج در این موارد اجتناب از سبب است.

× آنچه از اسباب بدنی باشد، نیز بسته به علائم سوء مزاج عامل مشخص است و علاج در این موراد آن است که به سرعت در از بین بردن آن اقدام کنند با چیزهاى موافقه؛

– اگر رطوبتى باعث سستی دهانه رحم باشد که نشانه آن ترشحات رحمی زیاد و ورم پلک و زیادی آب دهان است، شربت بالنگو و ماء الاصول و شربت بزورى به بیمار دهند و همچنین قلایا متوبله و برنج مزعفر و دارچینى، و ضمنا از قى‏ء نیز کمک بگیرند. و اگر نیاز باشد، به حب‏ها و ایاره تنقیه نمایند. و در این موارد دواء المسک و سنجرنیا سود دارد. و همچنین حقنه رحم با غالیه و روغن خلوق و روغن زنبق مفید است و این معجون نفع دارد: زرنباد و درونج عقربى، هریک دو درم؛ مروارید ناسفته، کهربا و عود، هریک سه درم؛ اشنه و سنبل، هریک نیم درم، کوفته و بیخته به عسل بسرشند شربتى یک مثقال. سفوفى که همین عمل کند: جندبیدستر، نیم درم؛ تخم کرفس، بادیان، انیسون، نانخواه، صعتر، انجدان و خولنجان، هریک سه درم کوفته و بیخته یک درم استفاف نمایند.

– اگر بادى غلیظ باشد که در رحم متمکن شود (جای گرفته باشد) و نشانه آن تورم ناحیه عانه و زیر ناف و قراقر و نفخ معده و سوء هضم و اذیت شدن از غذاهای نفّاخ است، علاج او آن است که‏ جلابى از بادیان و انیسون و تخم کرفس و گلنگبین بنوشند. و ماءالاصول سود دارد و غذا، نخوداب با شیره خسکدانه و گوشت کبک و تیهو سازند و روغن زنبق و خیرى و ناردین بر ناحیه پایین شکم تا کشاله ها و باسن (قطن و عانه و قُبُل) بمالند. و این معجون سود دارد: صفت آن: زرنباد، درونج، حلتیت، جندبیدستر، مازو و طباشیر، هریک درمى؛ زنجبیل، دو درم؛ مسک، دانگى، کوفته و بیخته با عسل آمیزند و یک مثقال میل نمایند. و شکر و نارجیل خوردن مفید است.

– اگر لاغری بیش از حد (هزال) زن سبب اسقاط باشد و این از نحافت و لاغرى بدن پیداست، علاج او آن است که‏ غذاهای چاق کننده (مسمنه) چون هریسه و عصیده و روغن گاو و شکر بخورانند و روغن بنفشه بادام بر بدن مالیدن و بعد از غذا استحمام معتدل نمودن سود دارد.

– اگر سببى دیگر موجب بود، به رفع آن بپردازند البته با رعایت وقت و مزاج که بارها ذکر یافته است.

نکته مهم: عواملی که موجب نازایی می شوند اکثرا می توانند موجب سقط نیز بشوند.

بازنویسی به کوشش دکتر محمد علی زارعیان، دبیر انجمن تحقیقات طب سنتی ایران

برای دیدن بقیه پست های طب سنتی به بخش طب سنتی اسلامی ایرانی ما مراجعه نمایید

منابع

طب أكبرى، ج‏۲، ص ۹۴۹:


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا