بازی های کامپیوتر
نقد و بررسی ویدیویی بازی Detroit: Become Human
نقد و بررسی ویدیویی بازی Detroit: Become Human – نقد تصویری بازی
Detroit: Become Human
Detroit: Become Human، بازی تناقض ها است. اقتباسی مورد انتظار از روی دموی تحسین شدهی «کارا» است، اما ظرافت های قصه گویی آن را ندارد. روی بحث های هیجان انگیزی مثل ماهیت خودآگاهی هوش مصنوعی و انسانیت و انقلاب دست میگذارد، اما یا در پرداختشان سطحی ظاهر میشود یا به دامِ دادنِ پیام های شبه روشنفکرانه و پیشپاافتاده میافتد. نیت سازنده در ترقی بازیسازی قابل احترام است، اما نه تنها فرمول بازیسازی کوانتیک دریم از Heavy Rain تا حالا بدون نوآوری باقی مانده، بلکه وضعیت نویسندگی کیج هم بهتر نشده است. گستردگی روایت چندشاخهی بازی هم با وجود جذاب بودن، جلوی روایت داستانی منسجم را گرفته است. نقد و بررسی ویدیویی بازی Detroit: Become Human – نقد تصویری بازی
رضا حاج محمدی : زومجی
۶٫۵
نقاط قوت
- – روایت چندشاخهی گستردهی بازی
- – وجود برخی لحظات تصمیمگیری جذاب
- – پرداخت مناسب بحران درونی شخصیت کانر
- – گرافیک فنی خارقالعادهی بازی
نقاط ضعف
- – داستانگویی و شخصیتپردازی کلیشهای اکثر کاراکترها
- – استفاده بیش از حد از پیامهای اخلاقی پیش پا افتاده
- – عدم دنیاسازی و ایجاد حس غوطهوری
- – سقوط ریتم بازی در لحظاتی که در حال تصمیمگیری نیستیم
- – از صفر تا صدِ مارکوس!
- – عدم استفاده از پتانسیلهای خط داستانی کارا
- – نقشآفرینی و صداپیشگی یکنواخت و تکبُعدی بازیگران